2013-09-17

Leku altuetara bidaiatzen dugunean, mendiko gaitza prebenitzeko ¿ Acetazolamida hartzea gomendagarria al da?

Azterketa sistematiko ugari topatu ditugu eta, hauen artean, Uptodate-n 2013-ko martxoko errebisio bat aukeratu dugu
Mendiko gaitza eta altuerako garun-edema bereizten dituzte. Gaixotasun bera da, baina fase desberdinetan.
Hauexek dira mendiko gaitza agertzearengan eragina izango duten faktoreak: pertsonaren suszeptibilitatea,  ze altituderaiño heldu garen eta igotzeko azkartasuna. Beraz, gure bidaia planifikatzeko orduan, azken bi alderdi hauek kontutan izatea oso garrantzitsua izango da.
Acetazolamidak altitudera egokitzea bizkortzen du. Eguneroko dosia eztabaidan dago 750 mg-tara arte, baina normalean, altitude bera mantenduta, hiru egunetan 12 orduro 125-250 mg hartzea nahikoa izango da (250mg-ko dosiarekin ebidentzia handiagoa dago).
Acetazolamidaren ondorio kaltegarri esanguratsuena  iñurridura da (parestesiak).
Mendiko gaitza duten pertsonek, sintomak desagertu arte, ez dute altitude gehiagora igo behar eta jarduera fisikoa mugatu behar dute. Sintomak kontrolatzeko tratamendua hartu daiteke.
Dexametasonak, mendiko gaitzako sintomak arintzeko balio badu ere,  ez du aklimatazioa hobetzen.
Altuerako garun-edema izanez gero berehalako interbentzioa eskatzen du: altitudetik jeistea (garrantzitsuena), dexametasona, oxigenoa eta  tratamendu hiperbariko.

Viaje a gran altura: ¿se recomienda tomar Acetazolamida para prevenir el “mal de altura”?

Hemos encontrado varias revisiones sistemáticas sobre la prevención y tratamiento del mal de altura, entre las que hemos elegido una revisión de marzo-2013 en Uptodate.
Diferencian entre mal agudo de montaña y edema cerebral de altitud, que son una misma patología pero en diferentes estadios.
La aparición del mal agudo de montaña va a depender principalmente de la susceptibilidad individual, altura alcanzada y la velocidad de ascenso, por lo que va a ser primordial tener en cuenta los dos últimos aspectos a la hora de planificar nuestro viaje.
La Acetazolamida acelera la aclimatación a la altitud. La dosis se debate hasta 750 mg día pero, habitualmente, es suficiente con 125-250 mg c/ 12h durante 3 días mientras se está a una misma altitud (hay mayor evidencia para la dosificación de 250mg c/12h).
Los efectos secundarios mas frecuentes de la Acetazolamida son las parestesias.
Personas con síntomas de mal agudo de montaña no deben ascender a mayor altitud hasta que los síntomas hayan desaparecido y limitar la actividad física. Se puede tomar tratamiento sintomático.
La dexametasona alivia los síntomas del mal agudo de montaña, pero no mejora la aclimatación.
El edema cerebral de altitud requiere intervención inmediata: descender (es la medida más importante), dexametasona, oxigenoterapia y terapia hiperbárica.

2013-09-16

AEBI-en (angiotentsinaren entzima bihurtzailearen inhibitzailea=IECA) erabilpen berria?

AEBI-ek  (angiotentsinaren entzima bihurtzailearen inhibitzailea=IECA) plazeboarekin alderatuta, fibrilazio aurikularraren errepikapena  sahiestu dezaketen begiratu dute azterketa sistematiko honetan. 
Osatzeneko EOOko bi taldekideen artean egin dugu azterketa kritikoa eta hau ondorioztatu dugu : AEB-ek, fibrilazioaren errepikapena gutxitu dezakete
Hemendik lortu dugu algoritmoa 
baina ikerketa gehiago behar dira.

2013-09-03

Ekintza prebentiboak : urre balioa dute guztiak?

lagun baten bidez iristi zait Enrique Gavilanek egindago aurkezpen hau .

Actividades preventivas en la mujer con resultados Contraintuitivos 

Hausnarketarko oso interesgarria iruditu zait